De twee kanten van een drama
In 1996 stierven heel wat klimmers op de flanken van de Everest toen zij er in een storm terecht kwamen. In het boek De IJle Lucht In vertelt journalist Jon Krakauer zijn relaas over de dramatische gebeurtenissen. In dat boek spreekt hij niet bepaald vol lof over Anatoli Boukreev, die net als Krakauer deel uit maakte van een commerciële expedities die soms zelfs minder ervaren klimmers - die dat weliswaar konden betalen - naar de top van de bergreus moesten brengen.
In het beklijvende De Klim vertelt Boukreev zijn kant van het verhaal en laat daarbij niet na om Krakauer een - naar mijn bescheiden mening terechte - veeg uit de pan te geven. Tot drie keer toe gaat hij op gevaar van eigen leven in een hallucinante storm op zoek naar overlevenden en redt zo een drietal levens.
Wat ik echter even meeslepend vond is het onthullend beeld dat Boukreev geeft van de commercie achter de bergsport, de goede resultaten die nodig zijn om zoveel mogelijk gegoede klanten te overtuigen, het geldgewin en de intermenselijke verhoudingen.
