Boordevol quotes en verwijzingen die rouw poëtisch maken
Opnieuw 'verplicht' leesvoer voor de leesjury van de Bronzen Uil 2024, waar ik heel enthousiast aan begonnen ben. Rik Van Puymbroeck combineert zijn journalistieke kunde met zeer mooie proza, en tot halfweg het boek kon dit me erg bekoren, en zelfs ontroeren. Daarna begon ik me wat te storen aan het veelvuldige gebruik van citaten en verwijzingen naar andere romans en literatuur. Die zijn allemaal zeer relevant en toepasselijk, maar de overdaad schaadt een beetje voor mij. Niettemin een sterk debuut!
Synopsis
Een man worstelt met het verlies waar hij in zijn leven mee te maken heeft gehad en plant een boom om het te verwerken.