De waanzin van het bestaan
Als kind was ik gek op de camp style Batman (en Robin!) uit de gelijknamige Tv-serie van de jaren ‘60. Mijn jeugd deinde onbezorgd mee op de avonturen van deze vrolijke superhelden. Maar niet alles bleef even rooskleurig… enkele jaren later maakten de blitse pakjes en de ‘poof!’, ‘paf!, ‘wham!’ van de obligatoire gevechtsscenes, plaats voor een veel duisterdere versie van de gemaskerde held.
Ik herinner me nog goed de schokkende cover van een stripblaadje uit de jaren ‘80. Batman zijgt in wanhoop neer op een smeulende puinhoop, terwijl hij het uit elkaar gereten lichaam van Robin in zijn armen draagt. Het was het einde van een wereld waar gerechtigheid nog zegeviert.
Ook in deze gelauwerde graphic novel van scenarist Alan Moore en tekenaar Brian Bolland, The Killing Joke, wordt de Duistere Ridder geboetseerd uit het trauma van zijn jeugd. Maar net als onze getormenteerde nachtelijke held, worstelt zijn aartsvijand The Joker met een al even donker verleden.
Waar Batman er echter door deze verschrikkelijke herinneringen toe wordt gedreven om als een nachtelijke vigilante boven de straten van Gotham te slingeren, verliest The Joker zichzelf in de waanzin van het bestaan. Uiteindelijk treffen de twee rivalen elkaar op een plaats waar de realiteit moet wijken voor een hallucinant en absurd schouwspel…
Wie zou er niet gek worden als zinloosheid regeert?
