Een stukje onbekende geschiedenis.

"De Grenshonden" wordt ondergebracht bij de non-fictie omdat het gaat om waargebeurde feiten, maar het boek leest als een roman.

Wist u het dat de grens tussen Oost- en West-Duitsland, aan de Baltische Zee, werd bewaakt door honden ? Ik had er nog nooit over gehoord.

Marie-Louise Scherer was een journaliste. Met zeer veel empathie beschrijft ze hier het ongelooflijk schrijnend en absurde levensverhaal van die honden en van de mensen die in de grensstrook woonden.

De honden waren vastgebonden aan een staaldraad en hadden slechts een beloop van 2,5m. Ze konden niet bij elkaar komen. Ze leefden quasi onbeschut in de meest barre omstandigheden, felle kou en grote hitte. Eenmaal per dag kregen ze drinken en eten toegeworpen, soms kwam dat net buiten hun bereik terecht! Talrijk waren de honden die het niet overleefden. Ze kwamen om van de honger, van de dorst, van de eenzaamheid, of ze werden krankzinnig.

Een gruwelijk en toch waar verhaal !

Hoe hardvochtig kunnen mensen zijn voor andere mensen èn voor dieren ? Het is van alle tijden....