Er was eens een melancholische moeder in een klein Iers dorp...

Deze roman is erg vlot geschreven en de karakters van de personages, net als hun vele emoties en complexe verhoudingen worden prachtig neergezet. Ook de omgeving van het meer en het dorp en de hele sfeer die daar leeft, is knap omschreven. Het verhaal wordt hoofdzakelijk geschreven vanuit het hoofdpersonage Kit, maar af en toe komt een ander personage aan bod wat erg verfrissend en verrassend is. Op zich een aanrader dus.

Wat me echter wel wat stoorde, is het stereotype dat voor de vrouwen in dit boek gebruikt wordt. Deze zijn quasi allemaal (behalve de jonge Kit) (op zijn minst emotioneel) afhankelijk van mannen. Je vindt er behalve Kit geen 1 onafhankelijke vrouw die respect eist van haar man. Dit ligt misschiek deels aan de tijdsgeest wznt het verhaal situeert zich in het landelijke Ierland van de jaren '50.

De intelligente Kit groeit op in het kleine dorpje Lough Glass in Ierland. Het dorp heeft een prachtig meer waar haar lieve maar wat mistroostige en mysterieuzemoeder graag rond wandelt. Tot ze op een avond niet meer thuis komt. Kit moet leren opgroeien zonder haar geliefde moeder en met de roddels die in het dorp onvermijdelijk de ronde doen. Desondanks, of misschien daardoor, groeit ze op tot een sterke jonge vrouw. Maar het verleden blijft haar inhalen.