Rebecca Solnit, een bijzondere waardevolle auteur
Vaak had ik de tip gekregen dat ik Solnit absoluut moest lezen, nu begrijp ik waarom.
Zeer bijzondere auteur die in de Herinneringen aan mijn onzichtbaarheid beschrijft op krachtige wijze hoe zij zich ontwikkelde tot de schrijver die zij is. In 1981 gaat de dan negentienjarige Rebecca Solnit voor het eerst op zichzelf wonen. Ze huurt een eenkamerappartement in San Francisco, dat voor de komende vijfentwintig jaar haar thuis zal blijven. In die kwart eeuw ontwikkelt Solnit haar denken en schrijverschap. Op aanstekelijke wijze vertelt ze over de stad San Francisco, die haar grote leraar werd, over de boeken, mensen en gemeenschappen die een krachtige rol hebben gespeeld in haar transformatie als persoon en als
schrijver.
Solnit beschrijft hoe haar eigen ervaringen met intimidatie en geweld tegen haar als vrouw niet op zichzelf staan.
Herinneringen aan mijn onzichtbaarheid laat overtuigend zien dat we nog steeds in een cultuur leven waar vrouwen worden geïntimideerd, dat geweld tegen vrouwen blijft aanvaard in onze huigige maatschappij.
Synopsis
Verslag door de auteur (1961) van haar eigen ontwikkeling van een onzichtbare jonge vrouw tot een bekend essayiste, feministe en activiste.