Echte Wetenschappelijke Vooruitgang

Nadat Columbus zijn weg verloor op weg naar de meeneem Indiër en de oorspronkelijke inwoners van Amerika tot Indianen herdoopt werden, was het duidelijk dat scheepsnavigatie voor verbetering vatbaar was.

De grote doorbraak kwam er pas in de 18e Eeuw, toen de Britse kerkklokbouwer John Harrison startte met de ontwikkeling van een scheepsklok die zelfs op de woeligste baren de juiste tijd kon bijhouden. Wat cruciaal was voor navigatie op zee.

Mijn vrouw's nicht zaliger leende mij dit boek voorafgaand aan een bezoek aan het Maritime museum in Greenwich, Londen. Ik vond het boek op zich zeker de moeite waard om te lezen. Het is een wetenschapsverhaal dat op een boeiende manier gebracht wordt.

Maar het ondersteunde ook mijn museumbezoek, en ik ging enthousiast op zoek naar de 3 klokken, waarvan er maar 2 waren op dat moment. De derde, de meest geavanceerde, was uitgeleend aan een museum in New York. Niet geklaagd: reden om terug te gaan.

Ik moest ver zoeken naar de eerste, meest boeiende omdat die een werkend pendelsysteem heeft.

Schande: die stond in het observatorium in een hoek van een stoffige kast, onverlicht. Maar wel in vol ornaat werkend.

Als je van wetenschap en geschiedenis houdt en van Brits is dit wel een must om gelezen te hebben.

Een aanrader ook voor jeugdige lezers om hen ervan te overtuigen dat er ook baanbrekende wetenschappelijke evolutie was vooraleer er sprake was van AI. Of zelfs elektriciteit. Of hoe te weten hoe laat het was zonder smartphone of watch.