Adembenemende literatuur
Een van de weinige nadelen aan mijn relatief jonge leeftijd is dat de literaire wereld zo overweldigend groot aanvoelt. Er lijkt tijd te kort om de stemmen en verhalen van zoveel bijzondere auteurs te kunnen horen. Het is bijna een onbegonnen werk. Een voordeel is echter dat ik nog heel wat 'eerste keren' te goed heb met literaire meesters. Na mijn rendez-vous met Philip K. Dick (zie vorige tip), maakte ik kennis met de mysterieuze en fabelachtige Clarice Lispector.
Near To The Wild Heart was Lispectors debuutroman, geschreven toen ze amper 24(!) jaar was. Ze beschrijft de panische, wilde en existentiële gedachten van hoofdpersonage Joana op een poëtische manier die ik nog nergens anders heb gelezen. Het boek voelt soms heel buitenaards en dan weer heel menselijk aan. Ik herlees en herlees nog eens terwijl ik mijn adem inhoud, want het is te mooi om te vergeten. Het voelt alsof ze elke zin heeft opgepoetst met een doekje voor ze het boek liet publiceren.
Near To The Wild Heart is zo'n boek dat je doet beseffen waarom dit soort intimiderende literatuur bestaat. Het laat je zien wat er mogelijk is met taal, met woorden, met verhalen, met de manier waarop we naar het leven kijken.
Mijn enige spijt is dat ik geen Portugees kan lezen. Want hoe mooi de vertaling ook is, ik vermoed dat Lispectors oorspronkelijke taal nog meer magie bevat. Maar zelfs in vertaling is dit boek een openbaring.
