Nu meer dan de helft van de wereldbevolking in steden leeft, moeten we nadenken over hoe dat stadsleven zo goed mogelijk kan gemaakt worden.

Samen met twee andere boeken (The Public Realm van Lyn H. Lofland en Steden voor Mensen van Jan Gehl) is dit boek mijn Top3 voor wie interesse heeft in Ruimtelijke Ordening en Urbanisme.

Richard Sennett is (net als Lyn H. Lofland) socioloog. (Jan Gehl is architect en urbanist). Dat zorgt uiteraard voor de invalshoek van 'de mens'. Het leven van die mens in de stad.

Hij vertrekt van de spanning tussen Mens en Stad. Hij zoekt inzicht in de oorzaken van die gespannen verhouding, vooral door grootsteden te onderzoeken. Hij pleit voor 'open steden' in tegensteling tot 'gesloten steden'. Hij stelt vast dat die openheid een resultaat is van een mix aan bijna niet planbare invloeden en gebeurtenissen.

Ik zal niet verhullen dat dit boek een intellectuele uitdaging is. Maar wel een uitdaging met een ferme beloning in de vorm van inzicht en kennis.

In deze tijden waarin het beleid voor de aanpak van problemen zeer snel terugvalt op nieuwe muren en afbakeningen, is kennis over het leven binnen stadsmuren en het vanuit die kennis ontstane pleidooi voor 'openheid' (open steden) verfrissend en mentaal ontspannend.

De ervaring van Richard Sennett van dossiers waarin hij werd ingeschakeld om urbane problemen aan te pakken zorgt voor praktische voorbeelden en kennis. In combinatie met zijn kennis van de geschiedenis van steden en samenlevingsvormen, zorgt dit voor het herkennen en erkennen van de juistheid van zijn visie.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om te pleiten voor het lezen van de drie boeken die ik hier aanhaal. Omdat de combinatie van de verschillende boeken zorgt voor synergie van de kennis en verdiepend inzicht. Het concept van 'open steden' van Sennett sluit zeer goed aan met de beschrijving van de problematiek van het 'privatisme' dat Lyn Lofland uitlegt in haar boek. Dat privatisme is ontstaan en ontstaat steeds verder uit comfort omdat onze voorouders stromend water in hun huizen kregen in plaats van een emmer onder een waterpomp op een dorpsplein te moeten zetten en tegenwoordig uitmondt in online shopping waar we bij ontvangst van de bestelde kledij zelfs de postbode niet meer moeten groeten maar het laten deponeren in ons kastje onder de brievenbus. Online streaming in de huiskamer in plaats van toneel en oude cinema. Onmerkbaar en onbewust sluiten we ons allen op in onze toenemende privatieve ruimte. Hierdoor moet de stad actief bestuurd worden richting openheid om sociaal waardevol en maatschappijvormend te kunnen zijn.