Prachtige debuutroman!
Hilarisch vond ik de debuutroman van Suzanne Grotenhuis! In één trek uit te lezen. Ze dompelt je spontaan onder in haar leefwereld: net bevallen van een tweede kindje weet ze met zichzelf en haar baby niet echt blijf. Thema's als eenzaamheid en postnatale depressie komen op bepaalde momenten dolkomisch aan bod. Ze houdt er ook een eigen schrijfstijl op na zonder leestekens en hoofdletters. Een mooie kanshebber voor de Bronzen Uil voor debutanten zou ik durven suggereren.
Synopsis
Suzanne Grotenhuis wandelt na de geboorte van haar zoon dagelijks door het park omdat hij anders niet kan slapen. Het is een erg eenzame periode voor haar. Volgens haar omgeving moet ze goed voor zichzelf zorgen. Maar het zijn net haar toevallige ontmoetingen in het park die zo veel verschil maken. In dit boek deelt ze haar gedachten over zelfzorg en verbinding met anderen.
