Een eerlijk boek

Spit schrijft over haar moeilijke relatie met haar aan alcoholverslaafde moeder en over haar eigen verstoorde relatie met haar lichaam.

Na de kankerdiagnose van haar moeder probeert ze de band terug aan te scherpen en het te begrijpen. Er te zijn. Haar ouders scheiden eveneens op dat moment en er komen nieuwe partners in het vizier.

Ze laat ons samen met haar de laatste dagen van haar moeder op palliatieve zorgen beleven.

Pas helemaal op het einde van haar leven kan Lizes moeder over haar alcoholverslaving praten. Naast haar moeder was ook haar vader aan alcohol verslaafd. Toch maakt Spit in haar nieuwe roman niet het proces van haar ouders, al heeft ze naar eigen zeggen "nooit een moeder gezien die het leven aankon zonder alcohol".

Spit geeft schaamteloos een inkijk in haar persoonlijke leven. De verstoorde, moeilijke relatie met haar eigen lichaam komt uitgebreid aan bod. Ze gaat onder meer dieper in op haar diabetesdiagnose en de gevolgen daarvan. Het verstoorde eigen zelfbeeld.

Het is een goed boek, ik persoonlijk geef de voorkeur aan haar 2 vorige boeken.