Een echte Simenon
Oom Antoine is overleden. Hij was de meest aanzienlijke burger van de stad. Zijn neef de tekenleraar probeert antwoord te vinden op de vraag wat de overeenkomsten waren tussen zijn eigen mislukte leven en dat van zijn succesvolle, maar eenzame oom. In ieder geval zal de dood van zijn oom een dramatische wending geven aan zijn eigen bestaan. Wat zal er veranderen na de familiebijeenkomst, waar de invloed van oom Antoine op de anderen pas echt duidelijk wordt.
Deze korte inhoud van op het achterplat schetst kort het familiekluwen van de Huets en de bijzondere relaties die zij onderling aanhouden... Ik noem het 'een echte Simenon', niet enkel omwille van de regen en de vervreemding die het hoofdpersonage aanvoelt, maar omdat ook het erotische hier op een bijzondere, bijwijlen onverdoken wijze aan bod komt. Hoe de auteur er in slaagt om al die personages (in zijn vele werken) telkens opnieuw met een kleine pennenstreek te schetsen is en blijft geniaal.
Synopsis
Als oom Antoine op 72-jarige leeftijd plotseling overlijdt, verzamelt zich de hele familie in afwachting van de erfenis. Oom Antoine heeft waarschijnlijk zelfmoord gepleegd. Hij was getrouwd met een veel jongere, nymfomane vrouw. Er zijn drie neven die volgens een belofte aan Antoines moeder moeten erven. Eén daarvan is in de oorlog fout geweest en heeft een andere neef verraden. De derde neef is de ik-figuur die de roddels en spanningen in de familie verhaalt. Zij alle drie, en zij alleen, blijken inderdaad te erven.
