Drie vrouwen met gewone maar toch turbulente levens

Het boek vertelt in ik-vorm de verhalen van drie vrouwen, die onderling verbonden zijn. Het eerste verhaal , uit 1996, gaat over een advocate, Maria. Ze is pas moeder geworden en haar eerste zaak is het vertegenwoordigen van een familie van een vrouw die overleden is tijdens haar bevalling. De tuchtzaak loopt tegen de gynecoloog die de vrouw niet onmiddellijk naar het ziekenhuis liet komen toen er alarmsignalen waren. Het tweede verhaal is dat van het nichtje van de overleden vrouw, speelt zich in het heden af. Het is een zelfbewuste jonge moeder, Sanae, die toch de cultuur van haar Marokkaanse afkonst respecteert, met een soms moeilijke relatie met haar eigen moeder. Die is zeer conservatief en geeft meer lief de aan de dochter van haar overleden zus.

Het derde verhaal speelt zich af in 2035 en vertelt het verhaal van Vita, die draagmoeder zal worden voor een homokoppel. Zij is de dochter van Maria en ook zij heeft weinig contact met haar moeder, de reden wordt niet gegeven.

Het personage van Maria krijgt niet zoveel aandacht in het verhaal, maar is wel een katalysator, oa omdat het proces na jaren opnieuw wordt overgedaan met een andere invalshoek, als class action tegenover verschillende dokters en verpleegkundigen die patient en van allochtone afkomst zouden slecht behandeld hebben.

Het is een warm boek dat ook veel dingen ongezegd laat, bv hoe liep het proces af, wat is er precies gebeurd met de samenleving in 2035, er wordt gealludeerd op een klimaatramp, overbevolking.

Rode draad is ook de moeder kind verhouding. Zowel met de generatie ervoor als met de pasgeborenen. En hoe vrouwen omgaan met het moederschap. Ik vraag me wel af wat mannen vinden van zo'n vrouwelijk boek. Misschien kan aan andere Stadslezer daar eens zijn licht over laten schijnen😏