Als 'ver van mijn bed' op papier dichtbij gebracht wordt
Dat de geschiedenis en cultuur van Afghanistan bij mij weinig belletjes doen rinkelen, moet ik met licht schaamrood op de wangen toegeven. Maar dat er boeken als deze geschreven worden, die onwetenden zoals mezelf op een 'vermakelijke' manier kennis laten maken met de vele uitdagingen waar de bevolking van dit land al mee af te rekenen kreeg, mag ik gelukkig ook vaststellen.
Hosseini slaagt er met zijn boeken telkens in om de lezer zowel een inzicht te geven in de leefwereld van de Afghaanse bevolking, als om boeiende en kleurrijke verhalen neer te pennen die door de vele wendingen nooit aanvoelen als geschiedenislessen.
Ook in 'En uit de bergen kwam de echo' word je meegenomen doorheen verleden, heden, alle lagen van de maatschappij en over (land)grenzen heen. Op een vliegend tapijt reis je over arme families in onherbergzame dorpen naar Parijs, van de gegoede buurten in Kaboel naar het Beloofde Land Amerika. De verhaallijnen passeren, kruisen en overlappen elkaar op de kenmerkende manier van de schrijver, en op het einde komen ze heel mooi en ongedwongen samen.
Dit was voor mij het derde boek van Khaled Hosseini dat ik mocht lezen, en hoewel die heel duidelijk de stempel draagt van deze opmerkelijke auteur, was het verhaal nergens voorspelbaar of een copy/paste van de succesformule. Opnieuw de laatste pagina met veel tegenzin omgedraaid!
Synopsis
De driejarige Pari kijkt enorm op naar haar tienjarige broer Abdullah. Voor Abdullah is Pari alles. Maar soms moet een vinger opgeofferd worden om een hand te redden. Na de dood van zijn jongste kind ziet Abdullahs vader zich gedwongen Pari te verkopen aan een rijk maar kinderloos echtpaar.