"Tijd voor sterren" – een verhaal dat je hart opent
Soms heb je een boek nodig dat niet ingewikkeld doet. Een boek dat niet pretendeert literair te zijn, maar gewoon echt is. Herkenbaar, grappig, breekbaar én hoopvol. Il est grand temps de rallumer les étoiles van Virginie Grimaldi is zo’n boek. Een verhaal dat je oppakt wanneer het leven wat zwaar aanvoelt en dat je achterlaat met een glimlach, natte ogen en het vage gevoel dat je adem wat vrijer stroomt.
Het is een roman die je het gevoel geeft dat je niet alleen bent. Niet alleen als mama die twijfelt, als dochter die zoekt, als mens die probeert. Virginie Grimaldi heeft een gave: ze weet het alledaagse te vangen in sprankelende, emotionele scènes die je niet loslaten. En ze laat drie stemmen aan het woord: Anna, mama, Chloé (17) en Lily (12), haar dochters. Elk perspectief voegt iets toe, maar Lily’s dagboek is zonder twijfel een topper. Ze schrijft aan haar rode schrift Marcel, en haar verwarringen over de wereld zijn even ontwapenend als hilarisch. Haar beste vriend is een rat. Ze is anders. En prachtig.
Wat dit boek zo bijzonder maakt, is niet het avontuur (al is dat er zeker, met een camper naar Scandinavië!) maar het feit dat het zo sprankelt van menselijkheid. Je voelt de liefde, de angsten, de missers en de overwinningen. Je lacht luidop en voelt tegelijk de brok in je keel. Geen kunstgrepen, geen overdreven drama, gewoon puur en raak.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die een frisse wind door zijn hoofd kan gebruiken. Voor wie een beetje lichtheid wenst in het dagelijks leven. Of voor wie gewoon zin heeft in een heerlijk, warm verhaal dat makkelijk leest maar lang bijblijft.
Grimaldi laat zien dat zelfs als je denkt dat je faalt, je in de liefde altijd kunt groeien. En eerlijk? We kunnen allemaal wel een Lily, een Chloé of een Anna gebruiken in ons leven. Of misschien herkennen we onszelf gewoon in hen.
Dus ja, het is echt het moment om de sterren weer aan te steken.
Synopsis
Anna, 37, wordt overspoeld met werk en aanmaningen van deurwaarders. Het enige wat ze doet is met haar dochters ontbijten. Haar leven flitst voorbij en ze observeert het vanuit de luchtbel waarin ze zichzelf heeft opgesloten. Chloé is 17 en heeft een hoofd vol dromen, maar heeft ervoor gekozen die op te geven om haar moeder te helpen. Ze zoekt genegenheid bij jongens, maar dat duurt nooit lang. Net als de koets van Assepoester transformeert ze na de liefde. Lily, 12 jaar oud, houdt niet echt van mensen. Ze geeft de voorkeur aan haar rat, die ze naar haar vader heeft vernoemd omdat hij van het schip is gesprongen. Op de dag dat ze hoort dat het slecht gaat met haar dochters, neemt Anna een gekke beslissing: ze neemt ze mee op reis in een camper naar Scandinavië. Als je niet meer terug kunt, kun je een ander pad kiezen. Anna, Chloé, Lily. Drie vrouwen, drie generaties, drie stemmen die elkaar beantwoorden. Een wonder van humor, liefde en menselijkheid.
