Een meesterwerk van een bijna vergeten Nederlandse schrijver

Terug tot Ina Damman (1934) is een psychologische ontwikkelingsroman, een zogenaamde Bildungsroman, die de jeugdliefde van de hoofdpersoon, Anton Wachter, voor Ina Damman beschrijft. Het boek gaat over Antons worsteling met zijn gevoelens, zijn onzekerheid en zijn eenzaamheid tijdens zijn middelbare schooltijd.

Voor mij is dit boek een klassieker van de Nederlandse letterkunde omdat het de universele ervaring van de eerste liefde en de bijbehorende gevoelens van onzekerheid en verlies treffend weergeeft.

Hoewel Simon Vestdijk (1898-1971), opgeleid als arts, een van de meest productieve en invloedrijke schrijvers van de 20e eeuw was, is het dezer dagen heel stil rond zijn werk. Ten onrechte. Zijn diepgaande psychologische inzichten en zijn vermogen om complexe thema's te behandelen zijn ook voor de hedendaagse lezer niet te versmaden.

(Ik las dit boek in de fraai uitgegeven Salamander-reeks van de Amsterdamse uitgeverij Nijgh & Van Ditmar, de eenendertigste druk van dit meesterwerk.)