Gewonigheid op vakantie

Twee weken weg. In 1931 houdt op vakantie gaan iets meer in dan een hotel googelen, je koffer pakken en de auto inspringen.

Het gezin Stevens -vader, moeder, een volwassen zoon en dochter en een klein jongetje- is Britser dan Brits en gaat net zoals élk jaar op vakantie naar Bognor. Dat houdt in: een kruier die de hutkoffer tot bij de trein brengt, een pension dat al in ‘31 gedateerd is, een kabine huren op het strand voor de handdoeken en badpakken (ook voor de mannen), je insmeren met olijfolie en zo rood als een kreeft worden. Ik kan me met moeite voorstellen dat het een ontspannende reis is.

Maar er zijn ook dingen die 21ste-eeuwers herkennen: het werk moeilijk uit je hoofd zetten, wakker liggen van wat anderen over je denken, de soms leuke, soms minder leuke stress die een vakantie met zich meebrengt. En een vakantielief.

Spoiler alert: in het boek gebeurt er eigenlijk 351 pagina’s niks. Wel leef je twee weken mee in de sfeer van toen, word je gedwongen tot slow reading, en beschrijft R.C. Sherriff het dagdagelijkse leven met zo veel details dat je zelfs met de stijve hark die meneer Stevens is, begint mee te leven.