Dunne scheuren, diepe wortels
Zussenbanden: vaak sterk, soms pijnlijk, altijd complex. ‘Une belle vie’ is zo’n boek dat zacht prikt. Herkenbaar voor iedereen met een broer of zus: de liefde die onderhuids blijft smeulen, ook als woorden tekortschieten. Grimaldi schrijft met een lichte pen over zware thema’s: verlies, gemis, psychische kwetsbaarheid, ziekte, … zonder zwaarte.
De kracht zit in de details: twee zussen, twee levens, één gedeeld verleden dat blijft nazinderen. Niet de perfecte Instagram-zusjesrelatie, maar een waarachtige, met rafelranden en weggestopte spanningen. Juist dát maakt dit boek zo ontroerend.
Verwacht geen grote plotwendingen, maar kleine inzichten die stilletjes bij je blijven. Alsof je mee op het strand wandelt, tussen de meeuwen, met je eigen herinneringen aan die ene zomer, dat ene gesprek.
Een warme aanrader voor wie gelooft dat verbondenheid soms tijd vraagt en altijd liefde.
Synopsis
Twee zussen brengen samen een week door in het huis van hun pas overleden oma. Beetje bij beetje komen we te weten waardoor zij elkaar de laatste vijf jaar niet gezien hebben.