Hoe helend de natuur kan zijn
Wie had weten te genieten van de warme en menselijke toon die deze auteur in haar werk “Al het blauw van de hemel” had laten weerklinken, kon weten dat ze met een verhaal rond het omgaan met trauma en verdriet dezelfde weg zou opgaan. Met een schrijftaal die zeer dicht aanleunt bij de eenvoudige dagelijkse omgangstaal brengt ze in dit boek het verhaal hoe een jonge vrouw het plotse verlies van man en baby moeizaam te boven komt. Weg van alle technische jargon uit de wereld van psychologie en psychotherapie schetst ze de lange maar stapsgewijze afgelegde weg van het overleven van een zeer traumatiserende gebeurtenis naar het moment van de aanvaarding. Ook in dit werk speelt de natuur zo goed als de hoofdrol want het is daar dat de helende kracht van uitgaat.
Een eenvoudig maar toch diepgaand verhaal over verlies, rouwen, aanvaarden en nieuwe horizonten opzoeken.
Synopsis
Amande had nooit gedacht dat pijn zo intens kon zijn. Ze trekt zich terug in een afgelegen huis in Auvergne om haar verdriet ten volle te beleven. De dagen volgen elkaar op, de zon schijnt uitbundig, maar Amande ziet het niet.