Hoe familieherinneringen verweven zijn met een beladen oorlogsverleden
In De feestzaal van mijn ouders. Een Vlaamse familiegeschiedenis (2025) onderzoekt Els Snick de relaties tussen haar familie (met name haar ouders, uitbaters van de voormalige feestzaal De Visscherie in Oostrozebeke), en de familie Lootens die De Visscherie bezaten, en die nauw betrokken waren bij de verering van priester-dichter Cyriel Verschaeve.
Het is een indrukwekkend boek waarin Els Snick werkt met archieven en getuigenissen, maar zich ook kritisch opstelt en reflecteert op haar katholieke opvoeding, op Vlaamsgezindheid, op de rol van vrouwen in haar familie en op het onverwerkte oorlogsverleden in de streek.
Ik heb dit pas verschenen boek in één ruk uitgelezen omdat het herkenbaar is voor meerdere (West-)Vlaamse families. Het werk past in een groeiende traditie van persoonlijke, lokale geschiedenisverhalen die niet alleen herinnering willen bewaren, maar ook kritisch willen bevragen. Het draagt bij aan gesprekken over hoe gemeenschappen omgaan met hun oorlogsgeschiedenis, met collaboratie, met heldenfiguren, en hoe de glorie van vroeger soms minder onbetwist is dan gedacht. Wat ik ten zeerste waardeer is dat Snicks werk kan bijdragen aan het 'afleren' van heroïsche mythes, en het openen van ruimte voor complexiteit en verzoening.
