Wat zou ik doen?
Zou ik het doen? Dat is wat je jezelf afvraagt na het lezen van dit boek. Het is een waar gebeurd verhaal. Als lezer word je vanaf de eerste bladzijde in het verhaal gezogen. Het is alsof je je in het hoofd bevindt van de zeventigjarige Leah, die de dood in de ogen kijkt, terwijl haar wagen langzaam wegzinkt in het kanaal. Dan verplaatst de verteller zich naar de buitenstaanders. Hoe zijn de reacties van omstaanders en nieuwsgierige toekijkers?
De auteur verplaatst zich vervolgens in de persoon van Mirjam, een jonge studente. Ze kan toch niet zomaar toekijken terwijl daar iemand aan het verdrinken is. Ze voelt zich helemaal alleen, niettegenstaande ze te midden staat van een grote groep kijkers. Handelen, of niet? Wat is het risico voor haarzelf?
15 jaar later neemt de auteur, Judith Koelemeijer, terug contact op met Mirjam en Leah. Hoe heeft deze gebeurtenis hun leven verder beïnvloed?
Behalve dat je met spanning leest hoe deze gebeurtenis afloopt, laat het lezen van dit boek je ook achteraf niet onberoerd. Wat zou ik doen?
Synopsis
Een troostrijk verhaal over lot, kwetsbaarheid en de ultieme vraag: wat zou jij doen voor een medemens? Op een koude winteravond belandt de zeventigjarige Leah met haar auto in de Haarlemse Leidsevaart. Hoewel de kade al snel vol mensen staat, doet niemand iets. Tot grote frustratie van de jonge studente Mirjam, die wanhopig zoekt naar een manier om redding te bieden. Ze kan toch niet voor haar ogen iemand laten verdrinken? Jaren later kijken de twee vrouwen terug op Leahs 'tewaterlating' - een gebeurtenis die hun beider levens voorgoed veranderde. De redding is een waargebeurd, troostrijk verhaal over lot, toeval en kwetsbaarheid, over redden en gered worden en over de ultieme vraag: wat zou jij doen voor een mens in nood?
