De allereerste genderfluïde, misschien zelfs non-binaire novelle in de Vlaamse letteren

Deze prachtig geïllustreerde heruitgave van Monsieur Hawarden (1935) is een van de spannendste introducties tot het oeuvre van Filip De Pillecyn (1891-1962). Niet alleen vanwege de merkwaardige (44 pagina's tellende) novelle op zichzelf, als kennismaking met de stijl en de gevoeligheden van De Pillecyn, maar zeker ook vanwege het basisgegeven. Het gaat om een verhaal dat letterlijk uit het leven is gegrepen, maar vervolgens zeer vrij naar de hand werd gezet door een auteur die liever zijn verbeelding wenste te volgen dan zich de les te laten lezen door de werkelijkheid.

Hoezeer die twee, verbeelding en werkelijkheid, verschillen en elkaar toch bevruchten, komen we eindelijk voor het eerst van naald tot draad te weten dankzij het schitterende opzoekwerk en dito nawoord van Annick Lesage.

In een gloedvol woord vooraf waar hij ingaat op het foute oorlogsverleden van De Pillecyn, schrijft Tom Lanoye:' Je kunt het aspirant-lezers niet kwalijk nemen dat ze een boek als dit weigeren open te slaan omdat het geschreven werd door iemand met zo'n kerfstok. Jammer is het wel. Je hoeft iemands gedachtegoed niet te delen om kennis te nemen van zijn werk'

Filip De Pillecyn werkte van 1926 tot 1935 als leraar Nederlands en Engels in Malmedy, een Duitstalig stadje in de Hoge Venen, in de provincie Luik. Daar kwam hem het verhaal ter ore van 'een vrouw van de wereld, die, vermomd als man, vrijwillig in ballingschap ging en in het midden van vorige eeuw in de Hoge Venen was gestorven'.

De sfeer is deze novelle is nostalgisch en mysterieus, en veel belangrijker dan een plot. Suggestie en poëzie verdringen elke analyse. Deze novelle uit de jaren dertig van de vorige eeuw is een literaire parel.