De opwindende schoonheid van ontwakend verlangen
Toen ik een collega vertelde over hoe pakkend ik dit boek van André Aciman vond, antwoordde ze enthousiast "en er is een film van gemaakt!". En voorwaar, Google leert me dat 'Call me by Your Name' bovendien een Oscar in de wacht sleepte...
Het lijkt me eerlijk gezegd een onmogelijke opdracht om de broeierigheid en onderdrukte erotische spanning die doorheen drie vierde van deze roman sluimert, treffend te kunnen vatten in klank en beeld. Zelf, al lezend, kunnen bepalen aan welk tempo je de nervositeit en het bijna kwellende smachten laat binnensijpelen lijkt me net de sterkte van het geschreven verhaal.
De homo-erotiek van dit boek is wat mij betreft bijzaak, bepaalde scenes zijn voor bepaalde lezers vermoedelijk best even slikken (pun intended). De hitte van de lange en lome zomer die uit de Italiaanse stenen komt, verspreidt zich tijdens het lezen zonder moeite in je kop, en je voelt in de laatste hoofdstukken bijna zelf de pijn van een leven lang onvervuld verlangen...
Dusja, benieuwd naar die film 🤓
Synopsis
Noem me bij jouw naam is het verhaal van een gepassioneerde vriendschap tussen Elio, een muzikale en erudiete jongen, en de Amerikaanse intellectueel Oliver, die als zomergast bij Elio’s ouders aan de Italiaanse kust verblijft. Aanvankelijk veinzen ze onverschilligheid jegens elkaar, maar wat er werkelijk sluimert is onweerstaanbare aantrekkingskracht. Het aftasten begint. Vanuit het diepst van hun wezen bloeit iets op dat hen voor het leven zal tekenen. Want wat zij ontdekken is volledige herkenning en overgave.
